Wanneer je positieve feedback krijgt, de erkenning voor jouw input, jouw zijn.
Je uiterlijk, je kracht, je doen of laten.
Soms kun je zelfs in een fase of periode zitten, waarbij het lijkt of er een aura van verlichting en energie over je heen schijnt en iedereen dit ziet. Ook de mensen met die met jou omgaan, zien dit licht.
Sommige kijken er vol verbazing naar en adoreren dit. Sommige kunnen een gevoel van naijver of jaloezie ervaren en willen ook graag wat jij hebt. En weer anderen willen graag in je aanwezigheid zijn en genieten van wat je hebt.
Spotlicht op Stoplicht?
De adoratie, de verbazing en noem maar op. Dit kan een tijdelijke stop zijn of een definitieve stop. Een stop omdat je niet meer in contact bent met een bepaalde persoon, omdat jij je niet meer in een bepaalde omgeving bevindt, omdat je uiterlijk verandert is door welke reden dan ook, omdat je minder geld bezit, noem maar op!
En dan ben je weer terug bij af. Welke staat dit ook was.
Neutraal, down, gevoelloos, gevoelig, happy. De verbinding en gelukshormonen: oxitocyne en serotonine stoppen weer met overuren maken en je bent weer in je “natuurlijke habitat.”
Hier is helemaal niets mis mee. As a matter of effect.. We need these situations sometimes.
Externe prikkels
( ondanks we dit vaak vergeten of moeilijk kunnen geloven/aannemen) en ook om te spiegelen, in het gene, wat wij van binnen al hebben, ervaren of waar wij meer van willen ervaren. Dit kan ook op een minder prettige manier, wanneer je op een (voor jou) minder fijne manier getriggerd wordt. Waarin je weer herinnerd wordt aan oude patronen of wonden die om herstel vragen.
Het komt er op neer, dat je externe input nodig hebt voor je interne systeem.
Zowel om geprikkeld te blijven, als uitgedaagd in je doelen, heling, streven en zijn van je authentieke zelf. Even in Lydia taal. Ik hoop dat je me nog kan volgen.
Wat is nu het verschil?
Wat is hier nu de balans in én wat zijn hierbij de belangrijke kenmerken?
Ik ben er zelf van overtuigd, dat het verschil van “het nodig hebben van input van buitenaf om je goed te voelen en geprikkeld te blijven versus het stukje “je hebt alles al van binnen in.” Hem vooral zit in de onderliggende motivatie en het perspectief die je hierbij hebt.
Struggles
Iedereen ervaart dit ook weer op zijn eigen manier, in de eigen hoedanigheid en intensiteit die erbij komt kijken. Dit betekent niet dat jouw gevoel over één kam met de rest van de mensen geschoren hoeft te worden, omdat ie-de-reen dit ervaart. Neen. Jouw gevoel, ervaring, beleving en emoties doen er toe. EN! zijn even relevant als die van die een ander.
Het gaat er hem vooral om, wat je hiermee doet.
De uitkomst van die minder fijne, MAAR toch zulke belangrijke en allesvertellende emoties en gedrag/gedachtens kunnen ook weer erg verschillen van persoon tot persoon.
Toch vertelt dit je al-tijd iets. De vraag is of jij het verstaat?
Overcompensatie
De manier waarop jij je gedraagt, kan door jou anders geuit worden of anders overkomen bij anderen dan dat je daadwerkelijk bedoelt of voelt. Dit kan op verschillende manier bijvoorbeeld: dominant of je bazig opstellen. Overmatig gefocust zijn op likes, altijd maar hard werken, altijd aan het woord zijn, zoeken naar reacties van andere, checken of de anderen wel aandachtig luistert naar je verhaal ( terwijl je het niet eens tegen die persoon had) of je juist erg timide en verlegen opstellen. Over je heen laat lopen en verdwijnen in de menigte, terwijl je eigenlijk ook wel zichtbaar wilt zijn en wilt laten weten dat jij er ook toe doet. Deze gedragingen gekoppeld aan de onderliggende emoties, noemen “ze” ook wel “over compenserend” gedrag. Waarbij je jouw emoties, gevoelens, verlangens en ideeën onderdrukt, niet bespreekbaar maakt of niet wilt/durft in te zien, maar compenseert met het andere.
Dit gedrag is zoals eerder aangegeven vaak gebaseerd op het verlangen van de erkenning van buitenaf. Waarbij je van buitenaf wordt bevestigd in jouw doen, laten, zijn en noem maar op. Waarbij je bevestigd wordt, dat je er wel degelijk toe doet en dat je gezien wordt door de persoon.
Ondanks je alles al van binnen hebt én je dit misschien nog niet ziet, kan dit soms wel erg helend werken en als een stepping stone naar zelfliefde. Wat naar mijn idee super mooi is en ook belangrijk is in het leven… helend zijn voor elkaar.
Maar omdat dit vaak gepaard gaat met een gevoel van onderdrukking van wat er nu echt speelt of de angst waarmee dit vaak samen gaat, kan dit hééél lang in stand gehouden worden, gezien dit vaak oude patronen zijn in de omgang met mensen of tijdens bepaalde situaties. Ook kan het uiteindelijk tegen jezelf in gaan werken.
Waarbij je onzekerder kan worden omdat de reacties niet het gewenste resultaat opleverde. Uitgeput, toch niet gehoord, toch niet gezien, toch niet begrepen, toch niet gewaardeerd, toch niet knap, sexy, lekker of intellectueel te worden gevonden..
Ook kan het gewoon zo zijn, dat jij je helemaal niet bezig houdt met overcompenserend gedrag en dat jij die aandacht en erkenning krijgt voor wat men bij jou ziet. Dit kan ook simpelweg bevestigend zijn voor wat je wél al voelt, weet en ervaart.
Als het verkrijgen van feedback en input van de ander zo’n grote rol in je leven speelt, waarbij je dit nodig hebt om je gelukkig en goed te voelen én wanneer jij je identificeert met met het wel/niet verkrijgen van feedback, dan denk ik dat de balans verstoord is en dat het tijd wordt om naar binnen te kijken. Je weet wel, die diepere lagen in jezelf..
De andere kant van deze munt is: Dat je alles al hebt !
Je bent creatief, sterk, mooi, krachtig, spiritueel, emotioneel, moedig, en noem maar op.
Het heeft voornamelijk te maken met hoe je hier naar kijkt en welke (aangeleerde) filters jej hierop los laat.
Naast dat wij van micro tot macroniveau in constante beweging zijn, zijn ook onze ideeen, strategieen, wensen, verlangens, behoeftes en waardes ook constant in beweging ondanks we hier ons vaak ook tegen verzetten.Met deze veranderingen mogen we mee bewegen.
Ja maar..
Ja de externe input bevestigd je, werkt helend en we do need each other om makkelijker vooruit te komen en dingen te leren met/van elkaar. Maar de externe input van anderen heb je niet nodig om authentiek te kunnen leven en authentieke keuze voor jouw leven te kunnen maken. De externe input is gewoon een hele mooie tool die we kunnen gebruiken, inzetten en kunnen raadplegen wanneer we hier behoefte aan hebben, om je vervolgens te helpen met je keuze vanuit authenticiteit. Een tool om het allemaal wat te vergemakkelijken.
Maar de interne input maken het plaatje compleet.
Wanneer jij naar binnen kijkt en je kan ontdekken of heb hebt ontdekt, wat jou energie geeft. Waar je hart sneller van klopt, waar je gelukkig van wordt. Maar ook, wat weerstand en triggers in je oproept en waar dit vandaan komt. Dit geeft helderheid over jouw authenticiteit.
Welke overtuigingen, filters, ideeen, regels, waardes je tot nu toe hebt nageleefd en of je dit nog wel vind passen bij je huidige ik, gezien we in constante beweging zijn, paste jij tot nu aan toe?
Welke omgang vindt je ten opzichte van de aandacht en input die je ontvangt belangrijk.
Welke focus en welke plaats wilt je die externe aandacht geven en op welk levensgebied is dit?
Mag dit oppervlakkig zijn, moet dit diepgang hebben en hoe ziet dit er dan uit en waar hangt dit dan van af?
Wat zijn je doelen in het leven, maar ook waarin je werk aan de winkel hebt, om jouw doelen te realiseren.
Question, questions, questions
Dit is de vraag, die ik mijzelf dagelijks stel. Soms verschilt dit van antwoord tot antwoord.
Maar er zit wél altijd een rode draad lijn verweven in die verschillende antwoorden.
Bij mij komt het iedere keer weer neer op het antwoord “vrijheid.”
Ahhhh dat woord alleen al, maakt zoveel los in mij.
Vrijheid?
Vrijheid die inherent staat aan authenticiteit.
Vrij van oordeel, in liefde, vrede, waardigheid, levendigheid en geaccepteerd te zijn in welke vorm dit is en in welke vorm bij jou past! Creatief, dromerig, structureel, logisch, wetenschappelijk, cultureel, expressief, analytisch?
Ik denk dat we in één woord willen -zijn-
Denk jij ook wel eens na over deze vraag?
Wat als?
Wat jou zou kunnen helpen in het maken van authentieke keuzes tot het leiden van een authentiek leven, wat zou dit zijn?
Om even antwoord te geven op mijn eigen vraag ( dat doe ik eigenlijk altijd wel lol)
Ik denk persoonlijk, dat jij die “pil” zelf bent én alles kan creëren, ontwikkelen en ombuigen naar jouw meest gewenste resultaat. Zolang jij je focust op jouw -Zijn- in plaats van dat wat je niet bent én dat jij jezelf echt de ruimte geeft om dit te mogen exploreren en realiseren.
Ik hoor graag wat jij ervan vindt en hoe je hierover denkt.
Voel je vrij om dit te doen én te laten.. Zolang dit past bij jouw zijn ( inkoppertje)
Bedankt voor het lezen weer en see you next time.
Love in Peace,
Lydia
